انتظارفرج

علیاکبر فرخنده لقا گشت به میدان وغا تاخت به سوی سپه و بست بر آن قوم  ره و مردم کوفههمه

دیدند چو خورشید فروزنده عیان گشت  و سپه بر مه رویش نگران گشت عدو  گفت که اینسرو روان در

صف پیکار بود احمد مختار به صولت شده  چون حیدر کرار ندا اد که ای قوممنم  نور دل یوسف زهرا 

که شبیهم نبی سید بطها  مه یاسین گل طاها  دُر دریای فضیلت  گهر بهر ولایت ثمر نخل هدایت  همه

بینید  به ماه رخ من شمس ضحی را .

منم شبهپیمبر/منم زاده حیدر/منم علی اکبر

این سخن گفت و سپسپ تیغ کشید از کمرو  نعره کشید از جگر و داد ندای ظفر و ریخت تن  و دست

و  سر و زد به دل خصم  ستمگرشرر و  کرد تماشا پدر و گفت زهی زین پسر این قد و بالا و چنین نیرو

و این بازو  اینقدرت و این غیرت و این عشق  و وفا  صدق و صفا  عز و شرف عزم و هدف ریخت به هم

کرب وبلا را .

علیسرو روانم/بجنگ ارام جانم/تویی تاب و توانم

شد به هر سوی در آن عرصه  خون خصمفراری که علی داد  به ابرو گره و ریخت به هم میمنه و میسره

و  گاه دریدی زره و قلبو دل و حنجره و خواست  شود کار عدو یکسره  ناگه ز کمین جست  یکی خصم

ستمکار  که بدمنقذ خونخوار  زدی تیغ شرر بار به فرق خلف حیدر کرار که فواره زد از فرق علی خون و

زد آتش به جگر خون خدا را

علی نقش زمین شد/فدای ره دین شد

 توجّه امام مهدى(عليه السلام) به شيعيان خويش

إِنّا غَيْرُ مُهْمِلينَ لِمُراعاتِكُمْ، وَ لا ناسينَ لِذِكْرِكُمْ، وَ لَوْ لا ذلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اللاَّْواهُ، وَ اصْطَلَمَكُمُ الاَْعْداءُ. فَاتَّقُوا اللّهَ جَلَّ جَلالُهُ وَ ظاهِرُونا:

ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى‌كنيم و ياد شما را از خاطر نبرده ‌يم، كه اگر جز اين بود گرفتارى‌ها به شما روى مى‌آورد و دشمنان، شما را ريشه كن مى‌كردند. از خدا بترسيد و ما را پشتيبانى كنيد.

2- عمل صالح و تقرّب به اهل بيت(عليهم السلام)

فَلْيَعْمَلْ كُلُّ امْرِء مِنْكُمْ بِما يُقَرَّبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَلْيَتَجَنَّبْ ما يُدْنيهِ مِنْ كَراهِيَّتِنا وَ سَخَطِنا، فَإِنَّ امْرَأً يَبْغَتُهُ فُجْأَةً حينَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَ لا يُنْجيهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلى حَوْبَة:

هر يك از شما بايد به آنچه كه او را به دوستى ما نزديك مى‌سازد، عمل كند و از آنچه كه خوشايند ما نبوده و خشم ما در آن است، دورى گزيند، زيرا خداوند به طور ناگهانى انسان را مى‌گيرد، در وقتى كه توبه برايش سودى ندارد و پشيمانى او را از كيفر ما به خاطر گناهش نجات نمى‌دهد.

3- تسليم در مقابل دستورهاى اهل بيت(عليهم السلام)

فَاتَّقُوا اللّهَ، وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّو الاَْمْرَ إِلَيْنا، فَعَلَيْنَا الاِْصْدارُ، كَما كانَ مِنَّا الاِْيرادُ، وَ لا تَحاوَلُوا كَشْفَ ما غُطِّىَ عَنْكُمْ، وَ اجْعَلُوا قَصْدَكُمْ إِلَيْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَى السُّنَّةِ الْواضِحَةِ:

از خدا بترسيد و تسليم ما شويد و كارها را به ما واگذاريد، بر ماست كه شما را از سرچشمه، سيراب برگردانيم، چنان كه بردن شما به سرچشمه از ما بود، در پى كشف آنچه از شما پوشيده شده نرويد. مقصد خود را با دوستى ما بر اساس راهى كه روشن است به طرف ما قرار دهيد.

4- تحقّق حتمى حقّ

أَبَى اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِلْحَقِّ إِلاّ إِتْمامًا وَ لِلْباطِلِ إِلاّ زَهُوقًا، وَ هُوَ شاهِدٌ عَلَىَّ بِما أَذْكُرُهُ:

خداوند مقدّر فرموده است كه حقّ به مرحله نهايى و كمال خود برسد و باطل از بين برود، و او بر آنچه بيان نمودم گواه است.

دلم را بگیر و خدایی بکن

تو با قلب من هم صفایی بکن

خودت گفتی ای با وفا با دلم

به دربار لطفم گدایی بکن

هیچ بارانی نمی‌بارد مگر صفا دهد.
هیچ گلی جوانه نمی‌زند مگر هدیه شود.
هیچ خاطره ای زنده نمی‌ماند مگر شیرین باشد.
هیچ لبخندی نیست مگر شادی بیاورد.
وهیچ بهاری نمی‌اید مگر سال دیگری در پیش باشد.
پس بگذار باران شوق بر زندگی ات ببارد تا روحت را صفا دهد.
گل‌های عشق در دلت جوانه زنند تا انهارا به دیگران هدیه کنی .
خاطراتت قشنگ باشند تا همواره بیادشان بیاوری.
لبخند بر لبانت نقش بندد تا شادی را بیفشانی.
و بهار بیاید تا بدانی باز هم فر صت بودن هست……